eski rejimin tanımı
Eski Rejim , devrimci Fransızların, 1789'da meydana gelen Fransız Devrimi'nden önce , daha kesin olarak XVI. Fransız rejimine aşağı yukarı benzer bir rejim.
Fransa'daki ve Avrupa'nın geri kalanındaki Fransız Devrimi'nden önce gelen ve hükümdarda somutlaşan mutlak iktidarın kullanılmasıyla karakterize edilen hükümet sistemi
Fransız Devrimi'nden önce gelen bu sosyal, politik ve ekonomik model, 16. ve 18. yüzyıllar arasında çoğu Avrupa ülkesinde hakim oldu.
Politik düzeyde, bu rejim, halk arasında Monarşik Mutlakiyet olarak bilinen bir hükümdar tarafından uygulanan mutlak iktidarla karakterize edildi.
Kral, Tanrı'nın kendisine verdiği görevden gelen maksimum gücü somutlaştırdı ve insanlar üzerindeki otoritesini bir şekilde meşrulaştıran tam da Tanrı idi.
Mahkemeler veya parlamentolar vardı, ancak tüm bu organlar her zaman görevdeki kralın iradesine bağlıydı.
Aydınlanma liberal düşüncenin temellerini atıyor ve Eski Rejimin sonunun başlangıcını işaret ediyor
18. yüzyılda, birçok Avrupalı entelektüel tarafından teşvik edilen aydınlanmış düşüncenin gelişiyle, bu sistemin ortadan kalkması ve yalnızca yeni bir ideolojinin değil, aynı zamanda bölünmeyi destekleyecek yeni bir sistemin dayatılması için temeller atıldı güçler, bireysel özgürlük, eleştirel bir ruh ve halkın egemenliği.
Bu rejimin emriyle ekonomi ve toplum nasıl işledi?
Ekonomik açıdan, o dönemde üretimin ana faktörü olan toprak mülkiyeti, bağlara konu oluyordu , yani soyluların elinde, Katolik Kilisesi'nin ve Dini Tarikatların mal varlıkları din adamlarının elindeydi, ve belediye binalarına bağlı ortak topraklar; Öte yandan, ticaret loncalar tarafından kontrol edilmediyse , üretimin hem niteliğini hem de miktarını kontrol eden bazı ticaret birlikleri tarafından kontrol ediliyordu .
Ve sanayi tarafında, aşırı düzenlemeler ve vergiler tarafından engellendi ve durduruldu; Pratik olarak hiçbir ekonomik özgürlük ve hatta rekabet yoktu çünkü her şey sendikalar, şirketler veya devletin kendisi tarafından kontrol ediliyordu .
Eski rejimin toplumu üç sınıfa ayrıldı : ayrıcalıklı olanlar: ruhban sınıfı ve soylular ve çiftçilerin, tüccarların ve zanaatkârların dahil olduğu nüfusun çoğunu oluşturan, imtiyazsız Üçüncü Mülk denen .
Bazıları için bu ayrıcalık sorunu, aynı durumda hepsinin aynı haklara sahip olmadığı anlamına geliyordu. Ayrıcalıklı sektör, söz hakkı ve oyu olan sektörken, bir şekilde ulusun ekonomik lokomotifi olan imtiyazsız kesimler pek çok durumda ticari özgürlüğe ve siyasi kararlara katılma imkânına sahip değildi.
Fransız Devrimi politik, sosyal ve ekonomik seyri değiştiriyor
Bireysel özgürlükleri, özellikle Aydınlanma Fikirleri tarafından emprenye edilen ve etkilenen bir bayrak olarak kesin bir şekilde öneren Fransız Devrimi, haklar ve menfaatler açısından böylesine düşmüş olan bu Üçüncü Devlet'in kurulması tarafından güçlü bir şekilde desteklenmiştir.
Her halükarda, önceki zamanlara kıyasla ve mülkler kapalı olmasına rağmen, asalet veya din adamlarına katılma nedeniyle imtiyazsız olmaktan imtiyazlı birine geçilmesi imkansız değildir.
Ve iktidarın kullanılmasıyla ilgili olarak, tacın sahibi, yürütme, yasama ve yargı tüm yetkilere sahip olan kişiydi, ancak gerçekte, pratikte, bürokrasiye ve temsilcilerine sahip olması gerekliydi. onun adına hükümete bakacaktı.
Paris'te kralın kalesi olan ancak gerçekte hapishane olarak kullanılmaya başlanan Bastille , Eski Rejimin bir sembolü olarak kabul edilir ve bu nedenle ele geçirilmesi, Eski Rejimi alan devrimin somut başlangıcı olarak kabul edilir. ve sonunda hükümet sisteminde demokratik fikirlerin hakim olacağı yenisini getirdi.
Rejimin sonunun simgesi Bastille fırtınası
Bastille, geleneksel olarak Fransa'nın başkenti Paris'in doğu kıyısını korumakla sorumlu bir kale olmayı biliyordu ve bu konumu nedeniyle ülkenin iç çatışmalarında çok önemli bir rol oynadı ve aynı zamanda bir devlet olarak da kullanıldı. Krallar tarafından hapishane.
14 Temmuz 1789'da Fransız Devrimi olarak bilinen olay çerçevesinde Fransız devrimcileri tarafından devralındı ve o andan itibaren Fransız cumhuriyetçi sisteminin simgesel bir simgesi haline geldi.
Düşüşü, sözde Eski Rejimin kesin sonu ve Fransa'da yeni bir siyasi sürecin başlangıcı anlamına geliyordu.
Zamanla yıkıldı ve yerini Place de la Bastille adlı yeni bir yapı aldı.
