denetimin tanımı
Denetim, mevcut kaynakları hassas bir şekilde oluşturmak için belirli bir şirket veya kurumun muhasebesinin ayrıntılarını inceleme süreci olarak adlandırılır . Diğerleri terimin bu kullanımından türetilmiştir, bu nedenle, her zaman bir şeyin gerçek durumunu bilmek için inceleme ve analiz etme fikrini korumasına rağmen, farklı denetim türlerine atıfta bulunmak mümkündür. Terimin kökeni Latince "auditorius" biçimine kadar uzanır ve duyma yeteneğini ifade eder.
Farklı mülklerin miras kayıtlarının doğruluğunu bilmek için doğrulama çalışması, antik çağlardan başlayarak Orta Çağ'dan geçerek günümüze kadar neredeyse tüm tarih boyunca bir an önce görülebilir . Bununla birlikte, ihtiyacı ve önemi, kapitalizmin gelişmesi ve etkili kontrole bağlı devasa şirketlerin ortaya çıkmasıyla artmıştır . Gelişimi ve titiz bir uygulama olarak kurulması, sanayi devrimiyle sarsılan İngiltere'de not edilebilir; Kısa bir süre sonra bu süreç Amerika Birleşik Devletleri'nde de doğrulandı.
Denetimler şirket içi veya dışı olabilir . Dahili olanlar şirketin kendi personeli tarafından, harici olanlar ise dışarıdakiler tarafından gerçekleştirilenlerdir. İlk durumda, ana amacı, kuruluşun doğru bir kontrolünü sağlamaktır; ikincisinde, şirket birleşmeleri ve satın almaları için gerekli bir husus olan Kamu İnancını verme yetkisi eklenir.
Daha önce de belirttiğimiz gibi, muhasebeyle ilgili denetim en iyi bilinmekteyse de, başkalarına da atıfta bulunmak mümkündür . Bu nedenle, her zaman koşulların analizi ve denetlenmesi sürecini vurgulayan enerji, BT, erişilebilirlik, yenilikçilik, erişilebilirlik, marka, çevre denetimleri vb.
