köylü tanımı
Köylü, kırsal alanlarda çalışan, genellikle temel amacı çeşitli gıda türlerinin veya türevlerinin üretimi olan tarım veya hayvancılık faaliyetlerinde çalışan kişidir. Genel olarak, bir köylü bu unsurları kendi geçimi (kendi tüketimi) için veya bunları piyasada ticarileştirmek ve ondan bir miktar kâr elde etmek için üretebilir. Normalde köylü kendini sebze, meyve veya üzüm bağlarının üretimiyle özdeşleştirse de, köylü aynı zamanda farklı hayvan türlerine de sahip olabilir.
Tarih boyunca köylü, tüm medeniyetlerde ve kültürlerde en önemli sosyal figürlerden biri olmuştur, çünkü kırsal faaliyetler her zaman insan ekonomilerinde merkezi bir rol oynamıştır. Bu rol özellikle ortaçağ döneminde önemli hale geldi, bu dönemde Batı Avrupa nüfusu tarlalara yöneldi ve kendilerini neredeyse tamamen tarım ve hayvancılık üretimine adadı. Köylü, rahipler, hükümdarlar, şövalyeler ve avukatlar gibi diğerlerine kıyasla ayrıcalıklı olmayan bir figür olarak rolü göz önüne alındığında, sosyal ölçekte en düşük kategorilerden biriydi.
Günümüzde, sanayileşmiş ulusların köylülerinin gelişmekte olan ülkelerinkinden, özellikle tek bir unsur temelinde farklılık gösterdiği düşünülmektedir: İlkinde, köylüler araçlara, üretim araçlarına ve ayrıca toprağa sahip olabilirler. Çalıştıkları ikinci durumda, köylüler genellikle çok az sosyal ilerleme olasılığı olan veya hiç olmayan geçimlik bir ekonomiye girerler. Bu, çalıştıkları araziye sahip olmadıkları ve yaşam koşullarının istikrarsız, yetersiz ve hatta bazı durumlarda insanlık dışı olduğu anlamına gelir.
Son olarak, köylü emeğinin, iklim veya piyasa gibi dış etkenlere oldukça bağımlı olmasıyla karakterize edildiği söylenebilir. Bununla birlikte, çoğu için kırsal çevre, stres, rutin ve kentsel problemlerle karakterize edilen modern dünyayla çelişen belirli gelenek, görenek, yaşam tarzı ve düşünce unsurlarını korur.
