kaynakların tanımı
Kaynaklar, topluma bir tür fayda sağlayan unsurlardır . Ekonomide kaynaklar, malların ve hizmetlerin üretiminde değer üretme kabiliyetine sahip olan faktörlerdir . Klasik bir ekonomik perspektiften bakıldığında bunlar sermaye, toprak ve emektir .
Sermaye, mal üretimi için kullanılan ve karşılığında yapay olarak üretilen unsurlar olarak anlaşılmalıdır ; Zamanla kalıcı olma özelliğine sahiptirler ve ancak çok yavaş yıpranırlar. Sermaye, genellikle miktar olarak üretim olanaklarını artıran yatırımlarla geliştirilir. Bu nedenle, bazı sermaye malları örnekleri makine veya gayrimenkuldür.
Öte yandan toprak, mal üretmek için kullanılabilecek veya doğrudan tüketilebilecek tüm doğal kaynakları kapsar . Açıktır ki, bu faktör, sermayenin aksine üretilmez, doğrudan doğadan alınır. Bu element maden yataklarını, verimli toprakları vb. İçerir. Tarihsel olarak, savaşları ve kan dökülmelerini ateşleyen büyük tartışmaların kaynağı olmuştur. Aynı zamanda, toprağın eşitsiz dağılımını vurgulayan tarım reformu fenomeni ile ilgili olarak muazzam tartışmalara yol açtı.
Son olarak iş, insanoğlunun üretmek için gösterdiği çabadır . Tarihsel olarak, baskın çalışma tarzı kölelikti, ancak kapitalizmin gelişmesiyle birlikte kurulan en önemli biçim ücretli emektir. Maaş, işgücü piyasasında işin fiyatıdır.
Marx gibi bazı yazarlar, bu unsurlar arasındaki, özellikle de sermaye ile emek arasındaki çatışmalı ilişkilerin, uyumlu bir şekilde bütünleştirilmekten uzak olduğu sürece, her ikisinin de zıt yönleri olduğunu vurguladılar. Bu pozisyona göre, mevcut çelişkiler ekonomik sistemi sona erdirecektir.
Bir ülkenin sahip olduğu kaynakları doğru ağırlıklandırması, onu dünyada en iyi şekilde konumlandırmak için tam olarak kullanması için büyük önem taşımaktadır. Bu konuda alınan tedbirler arasında en önemlilerinden biri de bu kaynakların doğru entegrasyonunun sağlanmasıdır.
