apsis tanımı
Apsis terimi mimarlık alanına aittir. Onun sayesinde, bir kilisenin genellikle sunağın bulunduğu baş bölümünü, yani kilisenin en önemli bölümünü biliyoruz. Apsis kelimesi , kemer veya tonoz anlamına gelen Yunanca apsis kelimesinden gelmektedir ve bu isim kilisenin bu bölümü için seçilmiştir, çünkü normalde bu tipteki dini yapılar, zamanla böyle bir tasarım olmasına rağmen, kemer şeklinde bir başlığa sahipti. değişken olabilir.
Hristiyanlık için ilk dini yapılar, tapınağın iç kısmının sonunda o evde hüküm süren tanrı heykelinin bulunduğu uzun bir koridora bakan Yunan ve Roma gibi klasik yapılardan esinlenmiştir. Geç Roma İmparatorluğu'nun kiliseleri ve Hristiyan bazilikaları ve Orta Çağ'ın ilk aşaması, büyüklük bakımından farklılık gösterebilen ancak koridorun sonunda her zaman sunağın bulunduğu bir ana bölüm içeren bu alanı takip etti. Bu bölüm daha sonra apsis olarak bilinir. Hristiyan kiliselerinin apsisleri için en yaygın biçim, Romanesk tarzın tipik bir tasarımı olan yarım daire şeklindeydi. Ancak zamanın geçmesi ve diğer sanatsal mimari tarzların gelişmesiyle bu format kare şekillere doğru değişebilir,dikdörtgen, çokgen vb.
Apsisin bir başka tipik veya geleneksel özelliği, Tanrı ve İsa ile daha büyük bir bağlantı hissi uyandıran kubbeli bir şekli koruma eğiliminde olmasıdır. Apsisin tipik yarım daire şekli, kilisenin nefinden (orta kısım veya koridor) sonra yapının bir parçası olarak öne çıktığı için hem içeriden hem de dışarıdan görülebilmektedir. Dışbükey tarafı dışarıdan görülebilir. Daha büyük apsis ile temas halinde konumlandırılabilen küçük tonozlu ve yarım daire biçimli boşluklar olan apsis apsislerine bazen eklenebilir. Bu apsisler estetik işlevleri yerine getirebildikleri gibi pratik ve belirli bir amaca da sahip olabilirler.
