redivivaedizioni.com

Sıradan dilde en önemli şey iletişimin etkili olmasıdır, yani konuşmacıların birbirlerini anlamasıdır. Bazı bağlamlarda insanlar alışılmadık kelimeler kullanır. Kültürlü kelimelerdir. Sınırlı kullanımları için öne çıkan terimlerdir. Tipik eğitimli insanlar ve akademik ve oldukça uzmanlaşmış alanlardır.

Günlük ve günlük iletişimde kültürlü kelimelerin (kültizm olarak da adlandırılır) kullanılması gerekli değildir. Birisi bunu haksız bir şekilde yaparsa, bilgiçlikçi bir kişi olarak kabul edilebilir, yani kibirli, çok yakın olmayan ve elitist bir tavrı vardır.

Kültürlü kelimelerin ne zaman kullanılacağı ve ne zaman kullanılmayacağı konusunda pratik bir kural yoktur. Doğru kullanımı hoparlörlerin durumuna bağlıdır. Akademik bir eylemde (örneğin, bir doktora tezinin sunumu) kültizm kullanmak gereklidir, çünkü belirli bir bilgi, günlük yaşamda seyrek olan özel bir terminolojiyi ima eder. Profesyonel alanda, bilgiyi açıklarken titizlik ve kesinliğin aktarılması gerektiğinden, kültürlü kelimeler de kullanılır. Tıpta sık sık olan budur, her daldaki uzmanlar çok teknik bir kelime haznesi kullanmak zorundadır ve hastalar buna aşina değildir. Bu nedenle doktorun muayenehanesine gittiğimizde kendisinden sağlık sorunumuzu basit bir şekilde açıklamasını istiyoruz.

Aynı fikir birçok şekilde ifade edilebilir. Basit bir şekilde, büyük çoğunluk tarafından anlaşılan sade kelimelerle veya tam tersine kültürlü kelimelerle. İkinci durumda, muhatap kültlerin anlamını bilmiyorsa konuşmacının bir sorunu olabilir. Bu rahatsız edici durumlardan kaçınmak için, kültürlü kelimeleri çok özel durumlarla sınırlamak uygundur.

Kültçiliğin bir başka özelliği de, bazen gerçekten olup olmadıkları konusunda kafa karışıklığı olmasıdır. Birisi bir kelimenin kültürlendiğini (örneğin geri çekilmiş sıfat) söyleyebilir, ancak gerçekte biraz kelime dağarcığı olduğu için ona garip gelebilir.

Kült olarak düşünülebilecek terimler vardır: tremebundo (korkunç), yumuşak (çok az zarafetle), uberrimo (çok fazla olan) veya epitet (sıfat). Kültizmlerin bir başka bariz örneği, Latinizmlerin kullanılmasıdır: ego, cogito, culmen veya desideratum'u değiştirmek. Bunlar, bağlam onu ​​haklı çıkarmadığı sürece sık kullanılmaması gereken kelimelerdir (örneğin, Latince öğretmenleri toplantısı).