anlatımın tanımı
Anlatı, göreceli olarak tutarlı olan gerçek veya hayali olayların sıralı bir anlatımıdır . Bizlere kültürlerinin değerli ve ayrıntılı tanıklıklarını miras bırakan soyu tükenmiş medeniyetlerin en uzak kalıntılarından anlatılar bulmak mümkündür.
Yazılı olarak kaydedilen ilk rivayetler, önceden yayılan sözlü geleneklerden gelmektedir . Örneğin, hem İlyada hem de Odysseia, bir hikaye anlatan şarkıların yazılmasına bir aktarım oluşturur. Bugün edebiyat olarak kabul edilen şey, kısmen bu ilk yazılı anlatı taslaklarının evrimidir.
Başka bir anlatım örneği, bu durumda kaynaklar aracılığıyla doğrulanabilir olaylara atıfta bulunulmasına rağmen, tarih tarafından verilebilir . Açıktır ki, önemli derecede titizlik sağlamayı amaçlayan bir disiplin olduğu için, geleneksel bir hikayeye ek olarak izlenecek başka kılavuzlar da eklenecektir. Kurgusal anlatı gibi, öykünün kökeni de eski zamanlara kadar izlenmelidir.
Bir anlatının organizasyonuyla ilgili geniş çapta kamuoyuna duyurulan bir kriter, giriş, orta ve sona ayrılmasıdır . Bu yaklaşım, bir kurguyu analiz etmek için özellikle yararlıdır. Böylece, giriş, karakterlerin ve çevrenin temel sunumuyla, düğümün bir çatışmanın detaylandırılmasıyla ve zorlukların çözüldüğü sonucun çıkarılmasıyla oluşturulacaktır. Bu öğelerden bazıları eksik olabilir veya sıraları değiştirilmiş olabilir, ancak uygulamanız genel bir bakış niteliğindedir.
Anlatma eyleminin yaşıtlar arasında deneyimleri ve deneyimleri aktarmanın bir yolu olduğunu ve uzmanlar için bir görev olmaktan uzak, aksine insanın iletişim kapasitesinin içsel bir gerçeği olduğunun altını çizmek önemlidir . Anlatım yapma eylemi, etik bir boyut olarak öykünün paylaştığı deneyimlerin gelecekte geçmişte yaşanan hataların çoğalmasını engellemekte ve başarıların tekrarlanmasına sahiptir.
