gösterici sıfatın tanımı
Sıfat , isim, zarf, makale, fiil gibi diğer önemli unsurların yanı sıra ayrıcalıklı yeri işgal ettiği için şüphesiz bir cümlenin veya ifadenin emriyle en dikkat çekici ve önemli gramer unsurlarından biridir.
Sıfatın temel görevi isme eşlik etmek, anlamını tamamlamak veya sınırlamaktır . İsmin cinsiyeti (eril veya dişil) ve sayısı (tekil veya çoğul) ile ona eşlik eden sıfatınki arasında her zaman bir anlaşma vardır.
Bununla birlikte, sıfatların onları çeşitli türlere ayıran bir sınıflandırması vardır, bu incelemede bizi ilgilendirenler gösterici sıfatlardır.
Gösterilerin özel durumunda, onların birincil işlevi, kişinin konuştuğu ya da hakkında konuştuğu kişiyle olan yakınlığının bir hesabını vererek, yer ya da zaman ilişkisini belirtmektir .
Onları tanımanın ve uygulamalarında hata yapmamanın bir yolu, her zaman etkiledikleri isimden önce gelmeleri gerektiğidir: Bu ev, bugün gördüklerimizden en çok hoşlandığım ev .
Bu, o, o ve bu ve bunların cinsiyet ve sayıdaki ilgili varyantları, en çok kullanılan tanıtıcı sıfatlardan bazılarıdır.
Şimdi, bu türden sıfatlar biçiminde mesafe dereceleri vardır, birinci uzaklık derecesi: (bu / bunlar / bu / bunlar), ikinci mesafe derecesi: (o / onlar / o / bunlar) ve üçüncü mesafe derecesi: (o / onlar / o / bunlar).
Bir şeyin konuşmacıya yakın olduğunu belirtmek istediğimizde, birinci derece mesafe kullanılır ( bu etek benim seçtiğim etek değildir ); bu arada, bir şeyin dinleyiciye yakın olduğunu belirtmek istediğimizde, ikinci derece mesafe kullanılır ( bu çanta çok pahalıya mal olur ); ve üçüncü derece mesafe, çoğunlukla bir şeyin hem konuşmacıdan hem de dinleyiciden uzakta olduğunu belirtmek istediğinizde kullanılır ( geçmiş zaman şüphesiz daha iyiydi ).
