redivivaedizioni.com

Bir bilgisayar bir programı çalıştırdığında, hem kod hem de veriler, onlara hızlı erişim sağlayan ve ayrıca bunları hızlı ve esnek bir şekilde değiştirmemize izin veren bir öğede yer almalıdır. Bu öğe RAM'dir.

RAM ( Rasgele Erişim Belleği ), konumlarına aynı yolla erişilebilen bir tür geçici bellektir.

İkincisi vurgulanmıştır çünkü bilgisayarlarda ve belirli bir zamana kadar, fiziksel depolama ortamı, erişimi sıralı olan delikli kartlar veya manyetik bantlardı (yani, önceki tüm konumlardan geçmemiz gerekmeden önce belirli bir X konumuna ulaşmak için. erişmek istiyoruz). Ve her durumda anılar hakkında konuşabileceğimiz gibi, rastgeleliğin açıkça belirtilmesi, ne tür bir hafızadan bahsettiğimizi belirlememizi sağlar.

Öte yandan, uçucu terimi, belleğe artık elektrik enerjisi sağlanmadığında içeriğin korunmadığını gösterir. Bu, açık ve basit, bilgisayarı kapattığımızda bu bellekteki verilerin kaybolduğu anlamına gelir.

Bu nedenle, RAM belleğimizde bulunan verileri korumak istememiz durumunda, bunları dosya biçiminde sabit disk, bellek kartı veya USB sürücü gibi kalıcı depolamaya dökmemiz gerekecek. .

RAM belleği, uygulamaları çalıştırmak için her zaman kullanılan sistemin "çalışan" belleğidir.

Program diskten okunur ve belleğe kopyalanır (belleğe "yükleme" adı verilen bir prosedür).

Modern bilgisayarların tüm bileşenleri gibi, RAM belleğinin de bir geçmişi vardır ve zamanla evrim geçirmiştir.

İlk RAM bellekleri, II.Dünya Savaşı'ndan sonra ferrit adı verilen manyetik bir malzeme kullanılarak oluşturuldu.

Mıknatıslanabilir bir malzeme olarak, tüm modern bilgisayarların çalıştığı ikili mantığın temsili sayıları olan sırasıyla bir ve bir sıfırı temsil etmek için bir yönde veya tersinde polarize edilebilirler.

Yetmişli yılların sonunda, silikon devrimi bilgisayar dünyasına ve bununla birlikte RAM belleklerin inşasına ulaştı.

İlk bilgisayarlar, yıllar sonra ilk mikro bilgisayarlar gibi, bugün bize gülünç görünen bir miktar RAM içeriyordu.

Örneğin, 1981 Sinclair ZX81 1 Kilobayt sürerken, orta düzeydeki herhangi bir akıllı telefon bugün bir milyar (1.000.000.000) bayt olan 1 Gigabayt kullanıyor.

RAM belleği sadece miktar olarak değil, aynı zamanda erişim hızı ve minyatürleştirme açısından da gelişti.

RAM'in bu evrimi, farklı teknoloji türlerinin ortaya çıkmasına neden oldu:

• SRAM ( Static Random Access Memory ), bir güç kaynağı varken bir yenileme devresine ihtiyaç duymadan verileri koruyabilen bir bellek türünden oluşur.
• NVRAM ( Non-Volatile Random Access Memory ), elektrik akımı kesildikten sonra bile içinde depolanan verileri saklayabildiğinden, geçici bellek tanımına aykırıdır. Bir konfigürasyonun sürdürülmesi gibi işlevler için elektronik cihazlarda küçük miktarlarda bulunur.
• Kapasitör tabanlı teknolojiyi kullanan DRAM ( Dinamik Rasgele Erişim Belleği ).
• SDRAM ( Eşzamanlı Dinamik Rasgele Erişim Belleği ). Senkronize olması, aynı sistem veriyolu saati ile çalışmasına izin verir.
• DDR SDRAM ve bununla birlikte aşağıdaki gelişmeler DDR2, 3 ve 4. Bunlar, daha yüksek hızlı SDRAM'ın bir varyasyonundan oluşur. Ardışık sayılar (2, 3 ve 4) daha da yüksek hızları gösterir.