kendi kendine yeterlilik tanımı
Kendi kendine yeterlilik kavramı, bir kişinin, bir topluluğun, bir toplumun temel ve en önemli ihtiyaçlarını karşılamak için sağlayabileceği eylemi ifade eden çok geniş bir kavramdır. Kendi kendine yeterlilik, hayatta kalmayla ilgili olduğu düşünülen ürünleri ve malları (örneğin yiyecek, barınma, koruma) sağlamakla ilgili olabilir, ancak aynı zamanda bir kişiyi bağımlı hale getiren ruh hali ve duygusal duruma da atıfta bulunabilir. hayatının farklı durumlarını kendi başına gerçekleştirebileceğini düşünmüyorsa diğerleri üzerinde.
Bir toplum veya topluluk etrafında kendi kendine yeterlilik hakkında konuştuğumuzda, genellikle bu grup insanın hayatta kalmaları için en önemli unsurları kendilerine nasıl sağlayabileceğinden bahsediyoruz. Bu nedenle, kendi kendine yeten topluluklar, kendi başlarına üretemeyecekleri ürün veya mallara ihtiyaç duymayan topluluklardır; bu nedenle, büyük sanayileşmiş toplumlarda daha tipik olan ticarete veya diğer değişim türlerine başvurmayan topluluklar oldukları anlaşılır. Kendi kendine yeten topluluklar (Avrupa'da Orta Çağ toplulukları gibi veya bugün dünyanın farklı yerlerinde pek çok insan olduğu gibi), teknolojik veya yapay unsurların kullanımına başvurmayan, ancak onlarla daha fazla temas halinde olan oldukça küçük topluluklardır. doğa,ondan yaşamak için gerekli olan her şeyi elde etmek.
Bununla birlikte, kendi kendine yeterlilik kavramı sadece sosyal bir kavram değildir, aynı zamanda bir kişinin karakterine ve gücüne atıfta bulunmak için bireysel düzeyde de anlaşılabilir. Bu anlamda bireysel düzeyde kendi kendine yeterlilikten bahsettiğimizde, bunu ortaya koyan kişinin, örneğin kendi kendini yetiştirmesi ya da farklı öğrenmesi gibi, hayatta ilerlemek için kendisinin ayağa kalkabilen bir kişi olduğuna işaret etmekteyiz. kendi başına bilgi sahibi olmak, bağımsız yaşamak için kendi imkanlarıyla idare etmek veya çatışmalar veya engellerle bireysel olarak ve başkalarının yardımına başvurmadan uğraşmakla ilgili farklı çabalar göstermek.
