redivivaedizioni.com

Normalde ve çok nadiren gerçekleşmez, eylemlerimiz, sözlerimiz, çevremizdeki etik nitelikte fikir ve değerlendirmeler üretir, hatta çevremizdekilerin eylemleriyle ilgili olarak bunları uygularız. Bununla, yaptığımız her şey için çok yaygın olduğunu ve başkalarında ahlaki ve etik takdirler oluşturduğunu söylemek istiyoruz.

Bununla birlikte, bu düşünceler genellikle köklüdür ve söz konusu toplumda uzun bir geçmişi olan gelenek, görenek ve göreneklere, yakın insanların aktardığı deneyimlere ve ayrıca örneğin hala aralarında paylaşılan daha yaygın sosyal sözleşmelere dayanmaktadır. farklı kültürler.

Resmi olarak, belirli bir durum veya tanık olduğumuz bir davranış karşısında ahlaki değeri onaylayan veya reddeden zihinsel eyleme ahlaki yargı denir, yani sonuç olarak verilen ahlaki yargı özellikle açıklanacaktır. bir olguda veya tutumda etiğin varlığı veya yokluğu .

Her insanın sahip olduğu ahlaki anlayış sayesinde ahlaki yargılar mümkündür. Bu ahlaki his, hayatımız boyunca edindiğimiz ve öğrendiğimiz şemaların, normların ve kuralların sonucudur. Ahlaki yargılarımızla, bir eylemin etik ilkelerden yoksun veya onlara aykırı olup olmadığını belirleyebiliriz.

İlk etapta bu bilgi ve ilkeleri bize iletecek olanlar aile, ebeveynler, büyükanne ve büyükbabalar olacak, daha sonra müdahale ettiğimiz ve eğitimimizden sorumlu bırakılan eğitim kurumları devreye girecek ve nihayetinde neyin doğru neyin yanlış olduğunu bize söyleyecek ve gösterecek olan, içinde gelişeceğimiz çevre, diğer konuların yanı sıra bize iyi, kötü de rehberlik edecektir.

Ayrıca ve bugün, kanaat önderleri olarak medya, ahlaki yargıların oluşturulmasının taleplerinde her zamankinden daha çok temeldir. Birçok insan, kendileri tarafından verilen değerlemeleri fazlasıyla takdir eder ve sonunda onları tekrarlar. Bu nedenle, içinde çalışanların bunun farkında olması ve iletişim kurarken sorumlu olması önemlidir.

Daha sonra, belirli bir durumda ahlaki bir yargıya varmak zorunda kalma durumunda, bir yargı beyan etme talebinin bir sonucu olarak kendi deneyimlerimizi otomatik olarak gözden geçiren tüm bu yük, tüm bu öğretileri, inançları ve düşünceleri derhal bize sunacaktır Hem ailenin, okulun hem de toplumun bize öğrettiği ve bu davranış veya davranışın iyi, kötü, kabul edilebilir bir şeyle çerçevelenip çerçevelenmediğini belirlememize yardımcı olacak neyin iyi ve kötü olduğu hakkında.

Bundan, eğitimin ve çocukluğumuzdan beri bize aşılanan değerlerin temel olacağı ve bir şeyin ne zaman doğru ya da yanlış olduğunu belirleyebileceğimiz temel olacağı sonucu çıkar.

Her zaman, ahlaki yargı yoluyla yapılması amaçlanan, bir şeyin gerçeğine ulaşmaya çalışmaktır.

Bu nedenle, bir şeyin ahlaki açıdan iyi veya kötü olarak tanımlanması tuhaf bir soru değildir, bazı istisnalarda olabilir, ancak normal ve alışılmış durumda değildir ve tüm ahlaki eğitimimizle yakından bağlantılı olacaktır.

Bu arada, kayıtsızlık, doygunluk veya unutkanlık gibi belirli sorunlar nedeniyle, sağlanan standartlar zamanında reddedilmiş olabilir, bu durumda, kendilerini bu durumda bulanlar, işleyiş söz konusu olduğunda kesinlikle bazı zorluklarla karşılaşacaklardır. Toplumda, örneğin, eğer kuralları reddederlerse veya kayıtsız kalırlarsa, bir kişinin bir toplum içinde iyi bir arada yaşaması veya gelişmesi pratik olarak imkansız olacaktır, ayrıca bir şey doğru olduğunda yanlış olmadan doğru şekilde yargılayabilme olasılığı ya da yanlış, yani yapılan bir şeyin iyi ya da kötü olduğunu fark etmek.

Ne yazık ki, bu durumlarda sonuçlar felakettir ve sonuçlar ahlaki yargıdan yoksun olanlar için çok tehlikelidir, çünkü davranışlarına ve eylemlerine kaçınılmaz olarak, eylemlerinin zarar veya çatışma yarattığı gerçeğine dikkat etmeyecek bir mantıksızlık hakim olacaktır.

Suçlular, söylediklerimize tanıklık ediyor. Suçlu her zaman normlara, sosyal olarak kararlaştırılana ve bir kişiden doğal olarak beklenenlere aykırı yaşar. Marjinal yaşam, hemen hemen her zaman, iyi ve kötü ile çocuğa ahlaki değerler hakkında telkin edilenler arasındaki bu değeri yok eder.