tarihçinin tanımı
Tarihçi, geçmişte meydana gelen olayları hem betimleyici hem de eleştirel bir bakış açısıyla anlatmakla görevli olan kişidir. Bu görevi yerine getirmek için tarihçi, amacı İnsanlık tarihi ile ilgili gerçekler, süreçler veya fenomenler hakkında uygun bilgi sağlamak olan farklı kaynaklarla çalışır.
Halikarnaslı Herodot, İnsanlığın ilk tarihçisi olarak kabul edilir . Bu entelektüel, Antik Yunan'da doğdu ve yaşadı ve savaşlar, savaşlar, tarihi şahsiyetlerin hükümdarlıkları ve Dokuz Tarih Kitabı'nı oluşturan diğer veriler gibi ünlü olaylar hakkında bilgi toplamaya ve anlatmaya çalıştı . Herodot, bugün çok basit görünen tanımlayıcı yöntemlere başvursa da, eseri, karşılaştığı gerçekler karşısında bize tarihçinin görevi hakkında bir fikir sunarak, şüphesiz tarih biliminin başlangıcıdır.
Tarih bir bilim olarak anlaşıldığından, tarihçi, çalışma amacını (tarihin analiz edilecek bölümü veya aşaması), yerine getirmesi gereken kaynakları ve tanıklıkları belirlemek gibi kendi bilimsel metodolojilerini izleyerek görevini yerine getirmelidir. Bu tür bir anlayış (maddi kaynaklardan sözlü kaynaklara gidebilir) ve elde edilen bilgileri eleştirmek için analiz yöntemi veya hipotezler. Açıktır ki, tarihçi deneysel verilerin anlaşılması için her zaman öznel bir vizyona katkıda bulunur ve bu nedenle Tarih, doğa bilimlerinde olduğu gibi tek anlamlı ve tartışılmaz gerçekleri asla yansıtmaz.
Tarih ve tarihçinin araştırılmasının amacı yüzyıllar boyunca değişmiştir. İlk modern tarihçiler, çalışmalarını büyük politikacıların, düşünürlerin ve ordunun çalışmalarının analizine dayandırırken, daha sonraki akımlar, bu analizi, uzun vadeli sosyal, ekonomik ve kültürel süreçlerin incelenmesiyle tamamlamaya çalıştılar. İnsanlık tarihi herkes arasında inşa edilmiştir.
