münzevi tanımı
Münzevi kavramı dilimizde yaygın olarak kullanılmaktadır ve birden fazla anlamı vardır.
En popüler olanı ve herkes tarafından kullanılanı, her zaman yalnız olmayı, mutlak yalnızlık içinde, başkalarıyla ilişki kurmadan, hiçbir şekilde sosyal yaşamı olmadan yaşamayı seven kişiyi ifade eden kişidir .
Bu karar, bir yaşam seçimine bağlı olabilir veya kişinin o durumda olmayı istemesine neden olan bazı zihinsel sorunların sonucu olabilir.
Münzevi sosyal toplantılarda görmeyeceğiz, evini az terk edecek ve ayrıca biriyle yolları kesişirse az ve öz sözler tutacaktır.
Belli ki bu şekilde yaşamayan sıradan insanlar, münzevi gözle, güvensizlikle ve hatta daha fazlasıyla, söz konusu özellikleri gösteren kişiye atıfta bulunmak için kavramı olumsuz ve gelişigüzel bir şekilde kullanacaklardır.
Öte yandan, bu kavram, Hristiyan dinini savunan ve Tanrı ile yakın ve mükemmel bir ilişki kurmak için kendilerini bir inziva evinde tecrit etmeye karar veren bazı dinlerin ortak bir uygulamasıyla bağlantılıdır . İnziva yeri bir sığınak veya bir şehrin veya kasabanın eteklerinde bulunan küçük bir şapel olabilir. Genellikle aynı sıradan kültlerde yoktur.
Çünkü fikir, şehrin önerdiği bağlardan tamamen kopmak ve karşılığında sessiz kalarak dua etmek.
Hıristiyanlığın başlangıcından itibaren bu davranış takdir edildi ve zamanla yayıldı.
Az önce belirtilen anlamda münzevinin Hristiyan dinine özgü olmadığını, ancak bu uygulamayı Budizm, Hinduizm ve diğer bilinen oryantal uygulamalar içinde bulmanın da mümkün olduğunu belirtmek gerekir.
Ve nihayet keşiş, bir deniz salyangozunun terk ettiği boş bir kabuğun içinde yaşayan bir tür yengeç olabilir . Temelde kabuk onu koruma olarak kullanır. Resmi olarak, bu kabukluya münzevi yengeç denir ve on bacağı ve yumuşak bir karnı ile karakterizedir.
