panegirik tanımı
Panegyric kelimesinin kökeni, her şey anlamına gelen pan kelimesinden ve tüm kasaba anlamına gelen agyris kelimesinden gelen gyrikos'tan geldiği için Yunancadır. Dolayısıyla, Yunanlılar için bir methiye, tüm insanlara yönelik bir konuşma biçimiydi. Herhangi bir konuşma türü değildi, belirli bir amacı vardı: Bir kişiyi, bir tanrıyı veya popüler bir kahramanı övmek veya yüceltmek.
Genellikle övgü veya övgü sözleri, festivaller, düğünler veya ölümünden sonra haraç gibi belirli sosyal önemi olan durumlar bağlamında telaffuz edilirdi. Yunan geleneğindeki övgü Roma kültürü tarafından kabul edildi. Bugün övgü veya teşekkür kelimelerinin söylendiği bağlamlarda övgüyü kullanmaya devam ediyoruz.
Bugün panegirik terimi, bir kişinin alenen övüldüğü sözlü bir metin veya konuşmaya atıfta bulunmak için kullanılmaktadır. Bir veda mektubu şeklinde, bir gazete makalesinde veya bir cenazede kısa bir konuşmayla iletilebileceğinden övgüyü sunduğunuz tek bir format yoktur.
Greko-Latin kültüründe birini onurlandırmanın farklı yolları
Yunan kültüründeki övgü, birkaç söz övgüden fazlasıydı, çünkü konuşmacının sözlerle becerisini başkalarına gösterdiği retorik bir alıştırma olarak anlaşılmalıdır. Yunan kültüründe progymnasmata terimiyle de bilinen (anlatım, masal, suçlama ve diğer konuşma türleri gibi) farklı retorik alıştırmalar olduğunu vurgulamakta fayda var.
Yunan geleneğinde saygıyı göstermenin birkaç yolu vardı: bir mezarlık veya epigram şeklinde, bir ağızlı, bir kaside veya bir dithyramb aracılığıyla ayette, birinin anısını onurlandırmak için bir heykel dikmek veya övgüye değer bir cenaze konuşması ile. Övgü sözlerinin tam tersi, diskalifiye edici konuşmalar veya hiciv veya küfür gibi eleştirel tekliflerdi.
Kelimenin klasik Yunanistan'daki önemi
Panegirik, Yunanlıların hitabet ve retorik alıştırmalara verdikleri önemin açıklayıcı bir örneğidir. Yunanlıların kelimelere çok değer verdiğini söyleyebiliriz. Bu yönü çeşitli tezahürlerle değerlendirebiliriz: tiyatro, felsefi diyaloglar, agoradaki diyalektik tartışmalar veya hitabet ustalarının, sofistlerin öğretileri. Yunanlar bir şekilde kelimelerin gücünü fark etti, çünkü onlarla güzel hikayeler anlatmak veya insanları ikna etmek mümkün.
Fotoğraf: iStock - QuoVision
