iş hukukunun tanımı
İnsanı karakterize eden farklı çalışma sistemlerini düzenlemeyi ve düzenlemeyi amaçlayan tüm yasa ve kurallar, iş hukuku adıyla bilinir. Diğer birçok yasa dizisinde yaşananlardan farklı olarak, iş kanunun, yalnızca XIX. Ve XX. Yüzyıllar arasında işçilerin ve işçilerin taleplerinin bir sonucu olarak ortaya çıkması nedeniyle, daha önce geleneksel bir temele sahip olmadığı veya önceki gelenek etrafında kurulmadığı söylenebilir. .
İş hukukunun temel amacı, böyle bir alanda meydana gelebilecek tüm durumları, olayları ve durumları tesis etmek ve organize etmektir, böylece söz konusu faaliyet, işin içinde yer alan iki taraf için güvenli ve uygun bir şekilde gerçekleştirilebilir: işçi ve işveren. Bununla birlikte, iş hukukunun tesis etmeye çalıştığı temel unsurlardan biri, işverenine karşı azınlık konumunda olduğu için işçi için güvenliktir. İş adaleti, işçinin (sadece kendisi değil) ücretli izinler, ruhsatlar, çalışma saatleri, gerekli olması durumunda ayarlanabilecek bir asgari ücretin belirlenmesi gibi haklarının yerine getirilmesini ve bunlara saygı duyulmasını sağlamakla ilgilenir. aile yardımı, sosyal güvenlik,hijyen ve iş güvenliği koşulları vb.
İş hukukunun Sanayi Devrimi olgusundan gelişmeye başladığı düşünülmektedir. İşverenlerin istismarlarının orantısız ilerlemesi ve bunun sonucunda geniş işçi kitlelerinin protestoları ile karşı karşıya kalan modern devletler, işçinin belirli standartlara uymasını sağlamayı amaçlayan az çok özel düzenlemeler oluşturmak zorunda kaldı. İşçi, bu görevleri yazılı hale getirerek, kendisini istihdam edenler tarafından herhangi bir olası suistimale karşı resmi olarak korunduğunu görmeye başladı.
