öğüt tanımı
Teşvik etme eylemi, birisini bir şeye ikna etmek, bir teklifte bulunmak veya onu teşvik etmek amacıyla biriyle konuşma eylemini ifade eder. Genellikle öğüt veren kişi, başkaları üzerinde belirli bir yetkiye sahip olan kişidir.
Bir general savaştan önce bir öğütle ordusuna seslenir. Benzer şekilde, bir dini lider sadıkına hitap eder veya bir siyasi lider, takipçilerine, onları motive etmeye hizmet eden fikir veya duyguları aktarmaya çalıştığı sözlerle hitap eder. Her durumda, bir öğüt, mantığa dayalı bir tekliftir.
Teşvik edilmesi gereken üç unsur vardır: konuşan biri, bir dinleyici kitlesi ve bir konuşmanın içeriği. Kelimelerin ikna edici olması için, konuşmacının konuşma kolaylığı, ahlaki ve entelektüel otorite ve başkalarıyla bağlantı kurma yeteneği gibi belirli niteliklere sahip olması gerekir.
İhraççının söylemsel yeteneği varsa, dinleyici dikkatini çekecek ve büyük olasılıkla konuşma teklifini kabul edecektir. İçerik açısından, mesajın açık, duygusal ve doğrudan olması ikna edici olacaktır.
Teolojik alanda
Teşvik terimi Yunancadan, özellikle de temyiz veya teselli olarak tercüme edilebilen paraklesisten gelmektedir. Yeni Ahit'te bu kavrama çeşitli atıflar vardır ve genellikle sözler aracılığıyla başkalarını ikna etme veya teşvik etme armağanından söz etmek için kullanılır. Bu anlamda, İsa Mesih takipçilerini teşvik etti, yani davranışlarını yönetmesi gereken bir şey önerdi (bunun için öğretilerini açıklayan örnekler olarak hizmet eden benzetmeler kullandı).
Askeri alanda
Savaş başlamadan önce askerler ölebileceklerini bilirler. Sonuç olarak, onları her kim öğütlerse (örneğin, komutan general) onları cesur ve kararlı olmaya ikna etmelidir. Generalin sözleri bir tür öğüt, özellikle de alay konusu. Harangue'de birliklerin ruhu çok yankılanan fikirlerle alevlenir (ülkeyi kurtarın, Tanrı adına savaşın veya bir halkın özgürlüğü için savaşın).
Hoparlör türleri
Diğerleri sıkıcı iken, öğütlerini dinleyenlerin yüreğine ulaştıran konuşmacılar var. Genel olarak konuşursak, dört tür konuşmacı vardır:
1) Sadece ne söyleyeceğinden çok emin olduğunda ve muhakemesi titiz bilgilere dayandığında konuşan kişi,
2) duygusal yoğunluk ve belli bir saldırganlıkla başkalarına hitap eden kişi,
3) izleyiciyle bağlantı kurmak için mizah kullanan sempatik konuşmacı ve
4) amacı bazı fikirleri olabildiğince iyi açıklamak olan pratik konuşmacı.
Fotoğraf: Fotolia - teguhjatipras
