evliliğin tanımı
Evlilik, esas olarak üyeleri arasında evlilik bağı kurmakla karakterize edilen, biri erkek cinsiyete diğeri kadına karşılık gelen iki bireyden oluşan bir sosyal kurumdur.
Bu sendika yalnızca sosyal tanınırlığa sahip olmakla kalmaz, aynı zamanda ilgili yasal hükümle yasal olarak tanınır.
Her ülkenin mevzuatına göre bazı küçük farklılıklar olabilse de, genellikle bir çiftle sözleşme yapıldığında evlilik, aralarında bir dizi yükümlülük ve hak anlamına gelecektir ve bazı durumlarda menşe ailelerine de ulaşacaklardır.
Hukuk açısından olduğu kadar toplum ve din açısından da evliliğin temel amacı bir aile kurmaktır , yani evliliğe katılan çift, evliliğin meyvelerinin temellerini atmaktır. kendisi, yani çocuklar bir ailenin koruması, bakımı ve desteği altında doğar, büyür ve gelişir.
Evlilik hakkında konuştuğumuzda, kaçınılmaz olarak ilk fikir, son yıllarda eşcinseller gibi bazı azınlıkların mücadeleleri ve çabalarıyla kazandıkları alan ve haklar sonucunda , farklı cinsiyetten iki kişinin bir araya gelmesi kaçınılmaz olsa da , bazı Mevzuat evliliğe izin verir. aynı cinsten iki kişi arasında, hatta onlara geleneksel erkek-kadın birliğindekiyle aynı hak ve yükümlülükleri veriyor, örneğin evlat edinme süreci yoluyla bir aile oluşturmak gibi .
Batı'da evlilik medeni olmanın yanı sıra dini de olabilir ve dinin türüne ve sosyal hukuk sistemine göre çeşitli haklar ve yükümlülükler de olabilir. Genelde medeni nikâh, Allah'ın gözünde dinsel bir birlik ve tasdikle tamamlanır.
Aynı cinsten iki kişi arasındaki evliliğin kabulünün gelişmesi gibi, son zamanlarda evlilik de yüzyıllar ve yüzyıllar boyunca sahip olduğu üreme işlevini bir nebze olsun yitirmiştir. Çocuk sahibi olan evlenmemiş çiftler ya da bekar iken böyle hale gelen anneler gibi yeni aile modelleri, bu münhasıran üreme amacının evlilikten çıkarılmasına katkıda bulunmuştur.
Yorumladığımız tüm bunlardan, evliliğin temel özelliklerinin birlik, çözülmezlik ve hayata ya da üremeye açıklık olduğu sonucu çıkar.
