redivivaedizioni.com

Nazizm, 20. yüzyılın en karmaşık ve karanlık tarihsel fenomenlerinden biriydi, savaşlar arasında Almanya'da doğdu ve Adolf Hitler gibi ırkçı ve son derece yok edici bir karakterin gücü altında büyüdü.

Hitler tarafından kurulan ve otoriter bir güç uygulamasına ve Yahudi toplumuna karşı ayrımcı bir politikaya dayanan siyasi eğilim

Nazizm, özellikle Yahudilere yönelik ırk ayrımcılığı politikalarına (hedef yavaş yavaş bulanıklaşsa da) ve Almanya'nın Aryan gücünü Avrupa'da ve dünyada kurmaya çalışan ekonomik ve sosyal politikalara dayanıyordu. Adı, Hitler'in ait olduğu parti olan Nasyonal Sosyalizm'den geliyor.

Kökenler ve temel özellikler

Nazizm, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Almanya'da var olan karmaşık durumun bir sonucu olarak ortaya çıktı. Weimar Cumhuriyeti'nin ekonomik ve siyasi başarısızlığı ve birinci savaşı yaratmanın millete yüklediği yüksek maliyet, bölgeyi son derece kaotik hale getirdi. İki savaş arasında Almanların maruz kaldığı sosyal, ekonomik ve siyasi tecrit, Aryan ulusunu küllerinden yeniden ortaya çıkarma sözü veren Hitler gibi otoriter bir liderin gelişini kolaylaştırdı.

Böylece Hitler, Almanya'nın kayıp büyüklüğünü geri kazanmayı ve bölgeyi Avrupa'nın ve dünyanın gücü olarak kurmayı amaçlayan karmaşık bir sosyal, siyasi, ekonomik, polis ve askeri altyapı kurdu. Hitler, halkın oy hakkı ile iktidara geldi, ancak bu arada iktidarını kullanması giderek daha otoriter ve totaliter hale geldi ve tüm kararları ve projeleri şahsında merkezileştirdi. Bu, Hitler öldüğünde Nazizmin siyasi bir sistem olarak ortadan kalktığı gerçeğinden doğrulanır.

Bu arada Nazizmin temel özelliklerinden biri, devletin toplum yaşamına mutlak müdahalesiydi.

Alman vatandaşlarının yaptığı her şey, liderleri Hitler'in başkanlık ettiği devlet tarafından belirlendi, izin verildi veya yasaklandı.

Üretim, eğitim, basın, kültür, devlet tarafından kontrol ediliyordu ve tabii ki ifade özgürlüğü ve siyasal çoğulculuk o dönemlerde yoktu ve bunların herhangi bir ipucu ağır şekilde cezalandırıldı.

Bu arada, tüm damgasını dayatmak ve hiçbir muhalefet olmadığından emin olmak için, ilkesi Nazizme ait olmanın faydalarını teşvik etmek olan muazzam bir propaganda sistemi kurdu.

Siyasi partiyi ve programını teşvik ederken ve tabii ki söylenen her şeyi kontrol ederken propaganda en güçlü araçtı.

Çünkü misyon, rejimin "faydalarını" duyurmak ve muhalif seslerin tezahür etmesini engellemekti. Arkasında, Hitler'in en yakın işbirlikçilerinden biri olan ve Nazizmin zirve yılları (1933-1945) arasında Reich Kamu Aydınlanma ve Propaganda Bakanlığı olarak görev yapacak olan Paul Joseph Goebbels vardı.

Basının, sinemanın, müziğin, radyo yayıncılığının, tiyatronun ve diğer her türlü sanatın düzenlenmesi, siyasi patronu Hitler kadar uğursuz ve son ana kadar Yahudiler ve onların nefretini destekleyen Goebbels'in elindeydi. toplama kamplarında zalimce imha.

Nazizmin en acı verici ve karanlık unsurlarından biri, meydana gelen Yahudi imhası propagandasıydı. Burada, Alman Yahudilerinin saf olmamakla ve aslında Aryan Almanlara ait olan servete sahip olmakla suçlanmasından bu yana Almanya'da derin bir kimlik sorunu ortaya çıktı.

İmha kampanyası, resmi olarak 1933'ten 1945'e kadar süren ve Auschwitz gibi ölüm ve işkence kamplarının keşfedilmesiyle savaşın sona ermesinden sonra dünya çapında tanınan tüm Nazi rejimine yayıldı. o yıllarda ameliyat etti.

Nürnberg davaları, tam olarak o Alman şehrinde gerçekleştiği için, müttefik ülkelerin Nazizm düştüğünde teşvik ettikleri ve Holokost olan zulmün sorumlularını yargılama ve cezalandırma amacına sahip olan adli prosedürlerdi.

Hitler ve Goebbels intihar etse bile, suç ortaklığı zinciri harikaydı ve bu süreçler, hayatta kalan ve yakalanan yirmiden fazla Nazi liderini cezalandırmayı başardı.