zamanın tanımı
Bilimsel bir bakış açısından, zaman fikrinin kesin bir tanımı yoktur. Bununla birlikte, gerçekleşen her şey bir zaman boyutuna yerleştirilebilir. Günlük anlamda zaman fikri, bir şeyin süresine (bir insanın yaşamı veya başlangıcı ve sonu olan herhangi bir olayın ölçülmesi) atıfta bulunur.
İnsan, etrafını saran her şeyin değişebileceğini gözlemlediği için zamanı bir tür büyüklükte ölçme ihtiyacına sahiptir. Bu nedenle, sezgisel zaman fikri, geçmişten bugüne ve geleceğe doğru olayların art arda gelmesini ifade eder.
Geçmişteki zamanı ölçmek
Eski uygarlıklarda kum, su ve ateş zamanın geçişinin göstergeleri olarak kullanılıyordu, ancak bu elementler saat olarak değil, kronometre olarak işlev görüyordu. Bu anlamda eski Mısırlılar tarafından icat edilen kum saatlerinin içi farklı zaman ölçeklerine sahip suyla dolu kaplardı ve su seviyesi düştüğünde tam olarak geçen zaman biliniyordu.
Güneş saatlerini popüler hale getiren eski Romalılardı.
Mesih'ten bin yıl önce, Çinliler su saatini icat ettiler (suyla hareket eden dev bir tekerlek, her 15 dakikada bir zamanın geçişini gösteriyordu).
İlk mekanik saatler İngiltere'de 13. yüzyılda inşa edilmeye başlandı ve Rönesans'ta Galileo, zamanın anlaşılmasında ve saatlerin üretiminde ilerlemeyi mümkün kılan bir özellik olan sarkacın eş zamanlılığını keşfetti.
Aynı fikri anlamanın farklı yolları
Newton için zaman fikri homojen, mutlak ve ebedidir. Böylece olan her şey tek tip bir şekilde gerçekleşir. Bu anlayış mutlak zaman olarak bilinir. Newton için zaman ve uzay bağımsızdır, çünkü olaylar olur ve şeyler herhangi bir ilişki olmaksızın hareket eder.
Einstein için zamanın büyüklüğü ve uzayın büyüklüğü yakından ilişkilidir. Görelilik teorisine göre, zamanın ölçülmesi, bir gözlemcinin sahip olduğu koşullara bağlıdır. Bu anlayış, görelilik teorisinde açıklanmıştır.
Eski Yunan filozofları onun paradoksal boyutunu fark etti. Aslında Aristoteles, zamanın artık olmayan bir dönem olduğunu iddia etti. Öte yandan, zamanın bizim için harici bir şey olmadığını, içten algılandığını gözlemlediler, çünkü ne olduğunun hatırasının ruhumuzda kaldığı inkar edilemez. Bu anlamda kadim insanlar, kozmik zaman ile yaşanmış zamanı birbirinden ayırdılar.
Kant için zaman fikri, algıları ve deneyimleri düzenlememize izin veren şeydir. Zaman fikri sayesinde çevremizdeki her şeyi yapılandırabiliyoruz. Kantçı terminolojiye göre, uzay ve zaman a priori duyarlılık biçimleridir.
Şu anda tüm canlıların yaşamsal işlevlerini düzenlemelerine izin veren biyolojik saatlere sahip olduğu bilinmekte ve bu disiplin kronobiyoloji olarak bilinmektedir.
Kurgu ve teorik fizik dünyasında, her türlü paradoksu ima eden bir durum olan zamanda yolculuk olasılığı düşünülmüştür (örneğin, bir kişi geçmişe gidebiliyorsa, kendi doğumundan kaçınma olasılığı olacaktır. ).
