gramer kişisinin tanımı
Yazılı veya sözlü iletişimde kullandığımız fiiller tekil veya çoğul olarak kullanılabilir. İspanyolcada tekil için üç ve çoğul için üç kişi vardır. Bu şekilde, tekil halindeki gramatik kişiler ben, sen, o ve biz, siz, onlar veya onlar çoğul haldedir. Bu nedenle, dilbilgisi olan kişiler kişisel zamirlerle tanınır.
İlk kişi konuşan veya hareket eden kişidir. Dolayısıyla, "konuşuyorum" dersem, "şarkı söyleriz" Birinci tekil şahıs ve çoğul birinci şahı kastediyorum. İkinci kişide, kendisinden başka bir kişiye atıf yapılır, bu bir veya birkaç kişi olabilir, örneğin "dans ediyorsun" veya "çalışıyorsun". Üçüncü kişide, kişinin tekil olarak kullanıldığı zamir ve çoğul haldedir, örneğin "çizerler" veya "eğlenir".
Kişisel olmayan fiil türleri
Dilbilgisi olan bir kişiyle ilgili olmayan ve fiilin kişisel olmayan biçimleri olan mastar, ulaç ve katılımcı fiiller vardır. İspanyolca'da mastarın ar, er veya ir içinde olmak üzere üç olası sonu vardır, örneğin aşk fiili, getirmek fiili veya ayrılmak fiili gibi. Ulaç, sevme, dışarı çıkma veya ayrılma olarak gitmeyi veya gitmeyi sonlandırır.
Katılımcı sevilen ya da gitmiş gibi sevilen ya da gitmiş olarak biter, ancak bazı katılımcıların koyma ya da görülme gibi düzensiz olduğu dikkate alınmalıdır. Bu üç biçime kişisel olmayan denir çünkü önlerinde şahıs zamirleri yoktur.
Edebi metinlerde birinci ve üçüncü kişinin kullanımı
Birinci şahıs tarafından yazıldığı zaman, anlatıcı kendi kişisel bakış açısından bir şeyler anlatır. Dolayısıyla, "Hırsızın işyerini terk ettiğini gördüm ve yüzüne bakmaktan kaçamadım" dersem, başıma gelen bir olayı anlatıyorum ve ilk kişi olarak yazıyorum çünkü bir şeye şahitim. oldu. Birinci şahıs anlatıcı, gerçekliği birinci tekil şahıstan veya ben veya birinci şahıs çoğul veya bizden olarak tanımlar.
Üçüncü şahısla yazarken, anlatıcı her şeyi bilen olur, yani bir konunun tüm gerçekliğini bilir.
Her şeyi bilen bir anlatıcı, "genç bir adam merdivenden aşağı iniyordu ve aniden kaydı ve düştü" derdi. Üçüncü şahıs anlatıcı kendisinden bir şeyi tekil olarak veya çoğul olarak anlatır.
Her şeyi bilen anlatıcı figürünün, betimlediği karakterlerin duygularını bile bildiği unutulmamalıdır. Üçüncü şahıs anlatımı, nesnel bir anlatıcı, yani gördüklerini öykü dışından objektif bir şekilde gözlemleyen ancak anlattığı karakterlerin ne düşündüğünü veya hissettiğini bilmeyen bakış açısından da düşünülebilir.
Fotoğraflar: Fotolia - aletia2011 / kurapatka
