hiyerarşi tanımı
Hiyerarşi ortak bir eylem veya diğerleri arasında çeşitli alanlarda, bölgelerde, konuları, gerçekleştirilir uygulamadır ve bu oluşan organize veya farklı düzeylerde sınıflandırarak . Bir tür merdivene dayalı olarak bir sistemin tasarlandığı süreci içerir.
Temelde hiyerarşi , farklı önem arz eden ve bu nedenle hiyerarşik insanlara veya şeylere farklı ilgi ve değerler atfeden kategoriler aracılığıyla yapılan organizasyondur . Din adamları, ordu veya geleneksel iş dünyası bu modelin örnekleridir. Bu tür bir organizasyonda, bir grubu oluşturan bireyler kümesine bir tabi kılma kriteri empoze edilir.
Sınıflandırmayı gerçekleştirmek için sınıf, tipoloji veya sınıflandırmanın geliştirilmesine izin veren başka herhangi bir belirleyici konu ile ilgili olabilecek çeşitli kriterler oluşturulmuştur.
Her zaman aşağıdan yukarıya giden bir organizasyonu ima edecek, yani ölçekte daha düşük olan pozisyonlar en az önemli ve değerli olacak, o zaman daha yüksek olanlara veya hemen olana göre daha az öneme sahip olacaklar. Yukarıdaki, açıkça daha büyük önem taşıyacaktır.
Hiyerarşinin tepesinde yer alan bu pozisyonların, daha düşük seviyelerdekilere göre daha yüksek bir güce veya yetkiye sahip olacağı unutulmamalıdır. Bu nedenle, daha yüksek bir hiyerarşi içinde olan kişi, izin verildiği ölçüde, daha düşük bir konumda olan birine bir faaliyet gerçekleştirmesini veya bir görevi yerine getirmesini emredebilir.
İdari bir işlevi yerine getirir
Aşağıdaki yetki modeline sahip bir çokuluslu düşünelim: Maksimum sorumlu olarak bir genel müdür, alanlara göre bölünmüş bir dizi yönetici (üretim, finans, personel vb.), Bazı departman başkanları (güvenlik, kalite, muhasebe vb. ) ve son olarak büyük bir işçi grubu, yüksek sorumluluktan düşük sorumluluğa doğru bir ölçekte eşit olarak sipariş verdi. Bu model aşağıdaki genel özelliklere sahiptir:
1) En yüksek merci, temel kuralları belirleyen kişidir,
2) Direkt raporlarınız, yönergelerin uygulanmasından sorumludur ve 3) somut eylemleri gerçekleştirenler, iş piramidinin temelindekilerdir. Açıktır ki, hiyerarşinin daha yüksek seviyelerinde daha fazla sorumluluk, daha fazla nitelik ve daha yüksek ücret vardır.
Toplum senaryolarını analiz etmek
Tarihin bazı dönemlerinde bir piramit toplum sistemi olmuştur. Orta Çağ bunun paradigmatik bir örneğidir. Böylece, toplumun temelinde serfler, köylüler ve askerler vardı; daha yüksek bir ölçekte, düşük rütbeli şövalyeler, lordlar ve din adamları vardı; daha sonra kilisenin soyluları ve yüksek liderleri ve en sonunda yüce otorite olarak hükümdar geldi.
Bu hiyerarşi, sosyal hareketliliğin yokluğunu ima ediyordu (eğer birisi köylü olarak doğmuş olsaydı, hayatı boyunca böyle olurdu). Bu model zamanla zayıfladı ve daha esnek bir hiyerarşik sistem ortaya çıktı, çünkü biri sosyal bir tabaka içinde doğdu, ancak değerine bağlı olarak seviyeleri değiştirebilirdi.
Günümüz toplumu belirli bir hiyerarşik yapıyı korumaktadır. Bununla birlikte, hiyerarşinin gücün kötüye kullanılması anlamına gelmemesi için bazı düzeltici mekanizmalar vardır: eşit fırsatlar veya dezavantajlı durumda olanlara karşı pozitif ayrımcılık (örneğin, engelliler).
Anarşist idealler ve hiyerarşiler
Anarşizm tarihinde, herhangi bir hiyerarşi biçimine radikal bir muhalefet vardır. Bu muhalefet, anarşist hareketin bazı sloganlarıyla ifade edilebilir: efendi veya tanrı yok, zalim veya ezilen yok, tanrı yok, ülke yok, kral yok, efendi yok. Kısacası, hiyerarşiler olmadan.
