edebi kafatasının tanımı
Meksikalılar Ölüler Günü bağlamında çok benzersiz bir kutlama düzenlediler. İçinde sevdikler hatırlanıyor ama hüzünlü ve melankolik bir yolculuk değil. Aslında renk, eğlence ve mizah var. Kafatasları veya edebi kafatasları, Meksikalıların ölüme karşı yaşamsal tutumunun açık bir örneğidir.
Gerçekten bir Meksika edebi türü
Bu öneri belirli bir formata tabi değildir, çünkü mısrada bir kompozisyon olmasına rağmen, kıtaların sayısı ve kafiye tamamen ücretsizdir. Ancak hepsinin ironik ve esprili bir içeriği var. Gerçek anlamı ancak Meksika'daki Ölüler Günü çerçevesinde anlaşılabilir ve bu kapsamın dışında saldırgan ve uygunsuz olabilir.
Bazı kafatasları ünlü yaratıcılar tarafından yazılmış olsa da, oldukça popüler bir edebi tezahürdür. Bu bestelerin çoğu güncel bir konuyu ele alıyor veya kamuya mal olmuş bir figürle ilgili. Bu anlamda, edebi kafatası sosyal bir işlevi yerine getirir: sosyal ve politik hayal kırıklığını yaramazlıkla ve drama olmadan ifade etmek.
Bazen bu edebi tür, ölen bir akraba veya arkadaşı onurlandırmaya hizmet eder. Mezar taşı olmayan güzel bir kitabe gibi olduğu söylenebilir. Bu kompozisyon genellikle gazete ve dergilerde yayınlanır ve genellikle bir catrina olan bir resimle birlikte sunulur.
Edebi kafatasının içeriği anlamsız ve haylazlıkla dolu olmasına rağmen, arka planda hayatın geçici boyutuna dair bir yansımayı barındırır.
Kafatasları çok özel bir tarihsel bağlamda ortaya çıktı: Meksika'nın bağımsızlığından sonra
19. yüzyılın ortalarına doğru, bazı edebiyatçılar, genel vali ile ilgili cenaze edebiyatıyla alay etmeye başladı. Bu şekilde, ilk aşamada şiirler edebi eleştiri içeriğine sahipti (İspanyol geleneğinin edebi haraçları şatafatlı ve cenazeli olarak kabul edildi ve ayetteki yeni kompozisyon tam olarak mizah ve yaramazlığa dayanıyordu).
Başlangıçta sansürlendiler çünkü saldırgan kabul edildiler ve Meksika toplumunun Katolik perspektifinden mizah ve ölümün uyumsuz konular olduğu anlaşıldı. Başlangıçtaki isteksizliğe rağmen, yeni edebi tür o kadar popüler oldu ki sansür yavaş yavaş ortadan kalktı. 19. yüzyıl boyunca kafatasları kritik bir sosyal ve politik odak kazandı.
Bugün bu edebi ifade, Meksikalılar arasında popüler bir gelenektir.
Fotoğraflar: Fotolia - olgaosa / fyb
