corpus luris Civilis nedir?
Modern hukuk sistemleri büyük ölçüde geçmişin katkılarına dayanmaktadır. Avrupa ve Batı adaletinin iki temel ayağı vardır: Roma hukuku ve Hıristiyanlık. Daha sonra, insan ilişkilerinin düzenlenmesi, medeni hukuk, kesinlikle Napolyon hukukunun katkılarıyla tamamlandı.
İspanyolcada sağ terimi Latince ius sözcüğüne karşılık gelir. Öte yandan, külliyat bir dizi metin anlamına gelir ve bu kelime bir dizi yasaya atıfta bulunur. Civilis terimi, medeni hukuku ya da sivil hukuku, yani topluluk yaşamını yöneten kuralları ima eder. Bu şekilde, Corpus Juris Civilis normalde Medeni Hukuk Gövdesi olarak çevrilir.
Corpus Juris Civilis veya Justinianus Kanununun tarihsel bağlamı
Çağımızın VI.Yüzyılda, Bizans İmparatoru Justianiano, bir antlaşma veya yasal yapıdaki bir dizi yasayı birleştirmeyi emretti. Bu derleme veya koleksiyon, Bizans hukukçusu Triboniano tarafından yönetildi ve düzenlendi ve 11. yüzyılda İmparator Hadrian'dan Justinian'ın ölümüne kadar tüm Roma içtihadı içeriyordu. Yeni kanunun yaklaşımı, Roma hukukunun kanunlarının sistematik bir şekilde ve tek bir gövdede düzenlenmesi ihtiyacına dayanıyordu. Justinianus'un yeni kanunu teşvik ettiği sırada, birbirini izleyen imparatorlar mutlakıyetçi kriterlerle ve keyfi olarak kanunlar koyduğu için hukukta bir düşüş vardı. Yasal terminolojide, Codex Iustinianus veya Justinian Code olarak da bilinir.
Dört bölümden oluşan yasal bir antoloji
Corpus Juris Civilis, kilisenin ve devletin rolünün uyumlu hale getirilmesi için Hıristiyan geleneği ile Roma kültürünün birleşmesini varsayıyordu. Bu yasal antoloji, antik dünyanın klasik geleneğinin korunmasına ve Hıristiyan değerlerinin dahil edilmesine izin verdi. Justinian Kodu dört bölümden oluşur: Kurumlar, Özet, Kod ve Romanlar.
Kurumlarda mülkiyet, miras, sözleşme yükümlülükleri ve bireysel haklar gibi konular ele alınır.
Özet, tarih boyunca Roma geleneğinin hukuksal emsallerinin bir derlemesinin sunulduğu elli kitaptan oluşmaktadır. Medeni hukuka başlayanlar için bir öğrenme rehberi olarak hizmet ettiği için bu bölümün didaktik bir amacı vardı.
Kanunun bölümü, Roma imparatorları tarafından onaylanan farklı yasal hükümleri içerir.
Sözde Romanlar (Novellae Leges veya yeni yasalar) İmparator Justinian'ın kendisi tarafından kabul edilen yasaları içerir.
