işlemenin tanımı
Yargı alanında, ilgili makamların yasal bir süreci yürütmek için hareket ettikleri farklı ve çeşitli durumlar vardır. En önemlilerinden biri olan bu örneklerden biri işleme vakasıdır. Bir suçun çözümüne ilişkin olarak bir kişi veya kuruluşun tehlikeye girdiği anı işleyerek anlıyoruz. Bu anlamda, yargılanan kişinin suçlu olduğu anda suçlanmadığını, bunun yerine işlenen suçla oldukça doğrudan ve net bir ilişkiye sahip olabileceğinin düşünüldüğünü belirtmek önemlidir. Olası beraat veya cezayı belirlemeye ek olarak, bu kişi veya kuruluşun fiilen suçlu olup olmadığının belirlendiği durum, yargılamanın üst ve sonraki aşamasıdır.
Adaletin çatışma durumlarını çözmenin yanı sıra suçları veya suçları açıklığa kavuşturmak için araçları ve yöntemleri vardır. Herhangi bir vakada, bir kişi bir suç veya suçla itham edildiğinde, savcıların ve müfettişlerin yapması gereken ilk şey, tam olarak, dava için yararlı kanıtlar elde etmelerine ve analiz etmelerine olanak tanıyan bir soruşturma yürütmektir. Bu ilk aşamada, suçun türü, şüpheli (hakkında hukuki kesinlik olmadığı için henüz suçlu olarak anlaşılmayanlar), suçun nedeni vb. Belirlenmeye veya tasvir edilmeye başlanır. Kanıt miktarına veya eksikliğine bağlı olarak soruşturma süreci çok uzun olabilir.
Bu süreç sona erdiğinde, bunu yapmaktan sorumlu olanlar, ilgili mahkemeye herhangi bir kişi veya kuruluş hakkında şüphe duyduklarını ileri sürerler. Kişinin görevden alınıp alınmayacağına (yani, liyakat eksikliği nedeniyle her türlü suç karinesinden muaf tutulmasına) veya bu durumda yargılanıp yargılanmadığına, bilginin analizinden sonra karar vermesi gereken, hakim veya üç yargıçtan oluşan mahkemedir. işlenen suçla daha açık ve doğrudan bir ilişkiden bahsedeceğiz. Bir kişiyi yargılama eylemi doğrudan suçluluk anlamına gelmese de, söz konusu kişi veya varlığın eylemden hemen ayrılamayacağı anlamına gelir. Bazı durumlarda, hürriyeti davanın çözümü için bir tehlike olarak görülüyorsa, işlem gören kişi önleyici olarak gözaltına alınabilir.
