redivivaedizioni.com

Ayaklanma, bir grubun bir otoriteye karşı yürüttüğü isyan veya isyandır.

Bir grubun, sosyal, politik, askeri, somut bir otoriteye karşı, ideolojisini veya eylemlerini paylaşmadığı için ortaya çıkması

Normalde ve tarih boyunca orduda, bu organın hüküm süren hükümete muhalefetinin bir sonucu olarak meydana gelmiş ve bu eylemin yerine getirilmesinden sonra iktidarı ele geçirmiş ve ayaklanma, sosyal veya siyasi gruplar tarafından yönetilmiştir. idealleri için ya da hükümet politikalarını paylaşmadıkları için yönetici otoriteye karşı çıkmaya karar veriyorlar.

Sosyal kelime dağarcığında, adlandırılmasının esas olarak her durumun veya olgunun belirli özellikleriyle ilgili olması gereken farklı protesto biçimleri vardır.

Bu nedenle, bir sosyal grubun protesto ettiği ve bir şeyden hoşnutsuzluğunu gösterdiği fenomenlerden biri olarak sosyal ayaklanmadan söz ediyoruz (örneğin yiyecek fiyatı, bir hükümet, belirli bir sosyal durum vb.).

Ayaklanma, sanki bir devrimin niyet edeceği gibi, çok derin değişikliklere niyet etmeyen anlık bir ayaklanmadır ve belirli bir durum karşısında toplumsal hoşnutsuzluk ile doğduğundan, genellikle güç kullanımıyla gerçekleştirilen bir ayaklanmadır. birçok ayaklanma yetkililerde değişiklikler yarattı.

Ayaklanmanın var olabilmesi için, asgari düzeyde de olsa, birkaç kişinin hoşnutsuzluğunu ifade ettiğini varsayan ve üzerinde anlaşarak bir değişiklik yaratmaya çalışmak için harekete geçmeye karar veren belirli bir örgütlenme türüne sahip olması gerekir.

Ayaklanmalar kendiliğinden olabilir ama aynı zamanda düşünceli de olabilir, ancak çoğu durumda sosyal organizasyon çok derin değişiklikleri öngörecek kadar istikrarlı değildir.

Bu nedenle, bu tür bir toplumsal hareket, iddiaların elde edilmesinden hemen sonra (örneğin, ekmeğin fiyatı düştüğü) hemen ortadan kalkabilir veya hatta bunu gerçekleştirenlerin zayıf örgütlenmeleri nedeniyle bunlara uymadan silahsızlandırılabilir.

Tarih boyunca, her zaman hoşnutsuzluk, hoşnutsuzluk ya da adaletsizlik durumlarıyla ilgili olan az ya da çok sonsuz ayaklanmalar bulabiliriz.

Duyulmadığını veya saygı görmediğini düşünenlerin çekiciliği

Genellikle ayaklanma yapanlar, alınan hükümet politikaları nedeniyle kendilerini en savunmasız ve korunmasız hisseden ve refahlarını tehdit ettiğine inandıkları kesimlerdir.

Bazı durumlarda, sadece köylüler ayaklanmalar düzenlerken, diğerlerinde burjuvazi gibi biraz daha güçlü bazı sektörler de taleplere katıldı.

Bununla birlikte, protestolar ve sosyal ayaklanmalar çok kaotik ve şiddetli olma eğilimindedir, bu nedenle sıradan halktan (burjuvazi gibi) daha yüksek bir satın alma gücüne ve biraz daha entelektüel veya eğitimsel olanaklara sahip kesimler iddiayı kolayca terk edebilir. organizasyonunu kaybettiğini ve beklenenden radikal bir şekilde daha öldürücü hale geldiğini gözlemleyin.

Öte yandan, ayaklanmaların veya isyanların çoğunlukla meydana geldiği mevcut siyaset bağlamlarının dışında, genellikle hapishanelerde veya hapishanelerde meydana gelenleri görmezden gelemeyiz.

Güvencesiz tutukluluk koşullarının doğrudan bir sonucu olarak cezaevi ayaklanmaları

Hapishanelerde ve hatta mahpusların barındırıldığı polis birimlerinde bile, bu tür bir kaotik durumun, oradaki mahkumlar bir haktan dolayı ihlal edilmiş hissettiklerinde ortaya çıkması çok yaygındır.

Hapishane nüfusunu ve suçluları karakterize eden tehlike, ayaklanma gerçekleştiğinde daha da patlayıcı hale getiren bir eklemedir, çünkü elbette çoğu kişi bir şekilde şiddet uyguladığı için oradadır, korkmaz ve çoğu kez mahkum edilirler. ömür boyu hapis ve kaybedecek hiçbir şeyleri yok, bu yüzden isyan çıkarıyorlar ve cezaevlerinde pervasız eylemler yapıyorlar.

Cezaevi ayaklanmasının en yaygın nedenlerinden biri, genellikle, özellikle cezaevi sisteminin kötü, yozlaşmış ve şiddetli bir şekilde işlediği ve daha sonra mahkumların bu duruma karşı isyan ettiği ve muazzam meydan savaşları üretebildiği yerlerde, belirsiz gözaltı koşullarıdır Silahlı saldırılar, ateşler ve diğer eylemlerin yanı sıra kurban ve yaralı dengesinin her zaman çok önemli olduğu.

Ne yazık ki birçok hapishane, tövbe etmeyi teşvik eden ve antisosyal davranışı değiştiren alanlar olmak yerine, onu çok yüksek seviyelere çıkarıyor, giderek daha fazla suç için üreme alanı oluşturuyorlar.