gövde tanımı
In Botany denir kök için tüm bitkilerin bu havadan parçası ve onları üreten yaprak, çiçek ya da meyve tutma .
Daha sonra fotosentez işlemi (ışık enerjisi sayesinde inorganik maddenin organik maddeye dönüşmesi) sırasında oluşan karbonhidratların ve diğer bileşiklerin kökler ile yapraklar arasında desteklenmesi ve taşınması gövdenin yerine getirdiği temel işlevlerdir .
Köke göre sunduğu farklılıklar, bir yandan koltuk altı tomurcuklarının ve yapraklarının sokulacağı düğümlerin varlığı, diğer yandan gösterdiği ve yerçekimine karşı büyümesini sağlayan negatif jeotropizmdir. .
Var olan bitki çeşitleri arasında, sapı farklı şekillerde dallanabilen bazı türler varken, gövdesi dallanmayan tek gövdeli türler vardır.
Bu arada, gövde üç doku sisteminden oluşur: dermal, temel ve vasküler veya fasiküler .
Gövdeler çeşitli bakış açılarından sınıflandırılır: alışkanlıklarına göre: epigeal veya havadan (yeryüzünün üzerinde büyürler), hipogeal veya yeraltında (öncekilerin aksine yumrular gibi yerin altında büyüyen olanlar) , soğanlar, soğanlar ve rizomlar ), aşağıdakilerdeki tutarlılıkları için: otsu (hiçbir zaman yetişkin veya ikincil dokular geliştirmeyenler ve bu nedenle yumuşak ve kırılgan bir kıvama sahip olanlar, örneğin scape, baston, kalamus, uçucu ve tırmanan bitkiler ) ve odunsu (bunlar kökleri sert ve serttir ve yeşil rengi yoktur, çünkü klorofil içermezler, örneğin: çalı, arboreal ve stipe; ve içinde bulundukları yapısal modifikasyonlar için: gövde teli, gövde dikeni ve stolon .
Öte yandan, fotosentetik gövdeler , yaprakların işlevini üstlenen ve adaptif bir faktörün bir sonucu olarak yaprak oluşturmayı durduran bitkilere özgü olanlardır.
Özellikle patates, taro, şeker kamışı, kuşkonmaz, tarçın, bambu filizi ve kalp hurma kalpleri gibi birçok sap türünün, özellikle insanlar için yiyecek sağladıkları için olağanüstü ekonomik öneme sahip olduğu unutulmamalıdır .
Ve beyin sapı olarak da adlandırılan, beyin sapı , orta beyin, dairesel pons ve medulla oblongata birleşme olduğu; Ön beyin, periferik sinirler ve omurilik arasındaki ana iletişim yoludur ve solunum, kalp atış hızı düzenlemesi ve ses lokalizasyonunun erken yönleri gibi işlevleri kontrol eder .
