iç düzenlemelerin tanımı
İç düzenleme, bir grup insanın örgütlendiği bir düzenleyici sistemdir (bir kültür derneği, bir siyasi parti, bir şirket, bir spor kulübü veya başka herhangi bir şey).
Genel bir kural olarak, her insan grubu, daha yüksek bir kurum tarafından empoze edilen dış kurallara ve düzenlemelere tabidir (örneğin, devlet daha sonra belirli düzenlemelerde yer alan yasalar oluşturur). Bununla birlikte, her grup kendi kriterlerine ve ilgi alanlarına göre organize edilmiştir ve bu anlamda bir kuruluşun düzgün çalışmasını garanti altına almak için iç düzenlemelerin oluşturulması gerekmektedir.
Genel özellikleri
Her iç düzenlemenin temel bir genel fikri vardır: uyulması gereken kurallar vardır. Önemli olan, bu kuralların yeterli olması, ne çok katı ne de çok müsamahakâr olmasıdır.
Uyumun etkili olabilmesi için, kuralların bir grubun parçası olan tüm üyeler tarafından bilinmesi gerekir. Öte yandan, açık ve belirsiz olmaları gerekir. Kuralların güncellenmesi ve yeni koşullara uyarlanması da çok uygundur. Bir diğer önemli husus da disiplin rejimi, yani iç düzenlemelerin ihlali durumunda uygulanan yaptırımlar bütünüdür.
Bir şirketteki iç düzenlemeler
Birçok şirketin kendi düzenlemeleri vardır. Durumun böyle olması mantıklıdır, çünkü bu şekilde olası çatışmalardan kaçınılır ve keyfi ve potansiyel olarak haksız kararlar almayı zorlaştıran genel kriterler benimsenir.
İş ortamındaki bir iç düzenlemenin işin “oyunun kurallarını”, yani neyin yapılabileceğini ve neyin yapılamayacağını, belirli eylemlerin sınırlarını ve uygun prosedürleri belirlediği söylenebilir.
Normalde, düzenleyici hükümler çeşitli başlıklar halinde (dakiklik, fazla mesai, davranış, giyim, cezalar vb.) Gruplandırılmış makalelerde sunulur.
Tüm tarafların rızası ve desteği ile
Bir iç yönetmeliğin “ıslak kağıt” üzerinde kalmaması için çalışanlar tarafından imzalanması ve her şeyden önce normal ve adil uygulanması gerekir, çünkü bir yönetmeliğin herkes için aynı ve istisnasız olması gerekir. . Son olarak, düzenleme belgesinin çalışanlar ve işveren tarafından kabul edilmesi çok uygundur. Bu şekilde, bunun bir heves olmadığı veya yaptırım veya baskıcı bir niyeti olduğu, ancak yönetmeliğin meşru bir amaca uyduğu anlaşılacaktır: iş faaliyetinin mümkün olan en az olaylarla ve optimum çalışma koşullarında gerçekleştiği.
