çevre tanımı
Çevre kelimesi, Yunanca önek peri, yani etrafında, taşıma ile eşdeğer olan phero kelimesi ve son olarak eylemi ifade eden ia eki ile oluşturulur. Ön ek peri ayrıca perikardiyum veya çevre gibi terimlerle de bulunur.
Çevre fikri, şehirlerle ilgili olarak yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu nedenle, kentsel çekirdekten uzakta, yani banliyölerde veya çevrede bulunan mahallelerden, yollardan veya yerleşim alanlarından bahsediyoruz.
Şehrin çevresi
Şehir kavramı zamanla değişti. Ortaçağ şehirleri surlarla çevriliydi ve yıllar içinde çoğu iki ana nedenden dolayı yıkıldı: şehrin büyümesi ve bir halk sağlığı önlemi olarak.
Şu anda anladığımız şekliyle şehir, genel olarak iki farklı alan sunar: şehrin tarihi kökenine bağlı bir kentsel merkez ve orijinal kentsel alanı genişleten çevre bölgesi. Çevrenin tek bir modeli yoktur. Aslında, iki karşıt model vardır: 1) zengin bir üst-orta sınıfın yaşadığı yerleşim alanları ve 2) mütevazı sınıfla ve hatta sosyal marjinalleşmeyle ilişkilendirilen banliyöler.
Çoğu şehrin çevresinde bir sanayi bölgesi vardır. Bu alanlar sanayi siteleri olarak bilinir. Şehir merkezi ihtiyaçlarını karşılayacak gerekli kentsel özelliklere sahip olmadığından, ticari firmaların depoları ve dağıtım merkezleri genellikle bu alanlarda bulunmaktadır.
Mimari, kentsel ve insani bir bakış açısından, şehirlerin çevresi bir dizi özellik sunar: büyük bina bloklarında işlevsel konutlar, bir arada yaşama sorunları, gecekondu, tarım alanları, büyük otoyollar veya şehrin merkeziyle zayıf iletişim. Kent. Birçok yerde, büyük şehirlerin çevresinin sorunlarını yeniden canlandırma ihtiyacından söz edildi.
Diğer anlamlar
Belirli bir konu hakkında konuşursak, mecazi dilde periferik olarak adlandırılabilecek meselenin ve ikincil unsurun temel yönünü buluruz. Bu şekilde, çevre birimi, bir şeyde temel olmayan her şeydir. Bu anlamda, bilgisayar dilinin çevre birimlerden, yani merkezi bir birime bağlı cihazlardan bahsettiği unutulmamalıdır (giriş ve çıkış çevre birimleri vardır).
Fotoğraf: iStock - AnkNet
