şövalyeliğin tanımı
Bu olarak bilinen süvari için monte edilmiş atlı oluşan bir ulus ordu ait gövde , yani güç, at üzerinde mücadele .
Çok eski zamanlardan beri, insanlar atları savaşın emriyle, yani katı bir askeri amaç için kullanmışlardır. Asur, Babil ve Mısır'ın eski uygarlıklarında, söz konusu düşmanın insanlığına karşı mızrak ve ok atılan silahlı arabaları çekmek için atlar kullanılırdı. Bu arada, daha sonra, çok daha güçlü ırkların seçilmesi ve yetiştirilmesiyle, silahlı atlı çalıştırma imkanı sağlandı ve söz konusu savaş arabasının kullanımı geçersiz hale geldi.
Dönemlerinde Roma İmparatorluğu'nun süvari keşif ve yardımcı olarak kullanılan piyade savaş tam ağırlığı biriydi; Bu koşullarda süvariler, düşmanı zayıf noktasında tuzağa düşürmek için hızlı manevralar önerdi; Örneğin Büyük İskender, Süvari'nin büyük bir destekçisiydi.
Öte yandan, Orta Çağ'da süvariler nasıl tercihli olarak Feodalizm ile bağlantılı görüneceklerini biliyorlardı .
Ve daha modern zamanlarda, on yedinci yüzyıla doğru, süvariler daha hafif olmaya başladı, yani geçmişte yıldız olan ağır zırh, artık kargalar ve arkebuslarla hiçbir ilgisi yoktu.
Terimin başka bir kullanımı, binmek için kullanılan dört ayaklı hayvana atıfta bulunmaya izin verir .
Ve inanç savunan ve en zayıf koruma sağlayan nesnel ile oluşturulan ortaçağ kurumu da şövalyelik adlandırıldı.
